مطالعات تطبیقی خصوصی‏ سازی و تدوین الگوی راهبردی مناسب برای ایران

تحقیقات صورت گرفته در مورد تجربه چندساله خصوصی‌سازی در کشور حاکی از آن است که شتاب بخشیدن به توسعه اقتصادی، بهبود رقابت‌پذیری، تجدید ساختار و مدرنیزه کردن شرکت‏ها که از اهداف اصلی خصوصی‏سازی می‌باشند، در اغلب موارد به نتایج مورد نظر نائل نشده است، به‏طوری که گاهی مواقع برخی شرکت‏های واگذار شده در فاصله نه چندانی بعد از واگذاری با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده‌اند. هدف اصلی این تحقیق مطالعات تطبیقی و شناسایی عوامل و مؤلفه‏های حائز اهمیت در اجرای برنامه‌های خصوصی‌سازی و تدوین الگوی مناسب می‏باشد. به‏همین منظور ابتدا مبانی نظری و تجارب تعدادی از کشورهای جهان و ایران در امر خصوصی‌سازی بررسی و براساس آن 10 بُعد به‏عنوان مؤلفه‌های خصوصی‌سازی استخراج شدند. سپس این ابعاد بوسیله پرسشنامه‏ای که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برای تمام متغیرها مورد تأیید قرار گرفت، از نمونه‌ای مرکب از متخصصان در امر واگذاری و کارشناسان امور مجامع دستگاه‌های اجرایی ذیمدخل در امر واگذاری شرکت‏های دولتی و سازمان خصوصی‌سازی مورد نظرخواهی قرار گرفت و درجه اهمیت هر یک از ابعاد براساس نتایج نظرخواهی و روش‏های آماری تعیین با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل و نهایتاً الگوی نهایی خصوصی‏سازی در قالب یک مدل مفهومی، ارائه و بعد از آن میزان انطباق برنامه‌های خصوصی‌سازی در کشور با آن الگو، مورد مقایسه قرار گرفت و کاستی‌های وضع موجود تبیین گردید. ابعاد الگوی راهبردی خصوصی‏سازی در مدل نهایی، هشت بُعد می‏باشند. نتایج تحقیق همچنین نشان می‏دهد ‏این ابعاد که لازمه موفق بودن اجرای برنامه‏های خصوصی‏سازی هستند، در کشور ما مورد توجه نمی‏باشند.